Uhaw

Photo and poetry collaboration 
(published in Dapitan: Narrations of the City 2014)

photos by Jansen Romero  |  words by Khaila Gurion

 

“Nananaginip akong

lumalangoy sa dagat.”

Aagos muli ang tubig
muli sa alulod pabalik ng dagat,
katulad kung bakit bumabalik
ang araw sa langit
at ang mga bituin sa panaginip.

sa tamang panahon,
sa takdang panahon.

Mapapainom ka sa uhaw
sa alaalang minsan kang nagmahal,
isang mainit na tag-araw
ng isang tulad kong
darang ang mga labi,
sabik sa basang-basang halik.

Ako ang araw mo, sinabi mo noon
Noong pinili pa kitang makasama.
Pero ako ay isang bahagi lamang ng gabi
Umaalis, bumabalik
Minsan nagtatagal
lagi lang uhaw.

Babalik ang tubig mula
sa pinagbagsakang langit, papanik
Kasama ng iyong mga panalangin.
Mabubuo muli, ang dilim, bibigat
bibigay, iiyak.

sa tamang panahon,

sa takdang panahon.

“Sa aking panaginip

 nalunod daw ako.”

 

---

 

Roxas Blvd.

F.U.N inspired

When life becomes too busy and mechanical, I miss nights like these when I can afford to stop for a few minutes and take the moment as it is.